Dat wij als beginnende ondernemers nog altijd zoekende zijn, is (mijns inziens) niet meer dan normaal. Soms letterlijk, maar vaker figuurlijk. Want wat doe je als gasten, vanwege het mooie weer dan wel een late lunchreservering, later dan gebruikelijk uit willen checken? Op momenten dat de kamer niet al verhuurd is, vinden we dat niet zo’n probleem. Pas als (bijna) alle gasten hetzelfde verzoek hebben, wordt het lastig. Na een succesvol weekend (en met maar één droger), stapelt de was zich namelijk in rap tempo op. Daarom besloten we vorige week een van de twee oorspronkelijke badkamers van het huis open te stellen voor ieders gebruik. Terwijl wij alvast kunnen beginnen met het schoonmaken van de kamer(s), kunnen zij daardoor nog rustig een paar uurtjes blijven. En hoewel wij de betreffende badkamer in de toekomst graag nog willen renoveren, is het voor nu een prima oplossing.
En dat is precies waar we de laatste maanden (sinds onze opening in oktober), voortdurend naar op zoek zijn geweest. De beste oplossing. Want soms hoeft een probleem helemaal geen probleem te zijn. Het deed dan ook even pijn toen onze eerste imperfecte beoordeling afgelopen weekend geplaatst werd. Ontzettend leuke gasten, die een heel fijn verblijf hadden gehad. Dat ze de kussens niet comfortabel hadden gevonden, hoorde ik helaas pas toen het al te laat was. Zonde. Want wij hebben gewoon extra (andere) kussens beschikbaar voor gasten die daarom vragen. Maar omdat niet iedereen zijn tips, ideeën of kritiek tijdens zijn verblijf met ons durft(?) te delen, leek het ons in dit geval beter om dit specifieke probleem in het vervolg gewoon te voorkomen. Vanaf dit weekend ligt er dus – standaard – naast een extra deken ook een extra kussen in elke kamer.
Ondanks alle (kleine) stappen die we iedere keer zetten, vrees ik dat het einde van onze zoektocht echter nog lang niet in zicht is. Sterker nog, als ik langzaam begin met het afhalen van de bedden, krijg ik alweer een (lichte) hartverzakking. “Verroest!,” roep ik naar niemand in het bijzonder. Opnieuw zit er een gigantische vlek op onze gloednieuwe, dure, hoeslakens. Hoewel ik vermoed dat het, net als de week ervoor, bloed is, ga ik toch als een echte Sherlock Holmes op onderzoek uit. Chocolade en rode wijn lijken het niet te zijn. En omdat de stomerij de laatste keer geen uitkomst bleek te zijn, wend ik mij dit keer met het laken in mijn hand tot Google. Het vorige laken – waar naast een lastige vlek – dankzij die stomerij nu ook een gat in zit, viel niet meer te redden. Gewapend met een fles witte (schoonmaak)azijn, een pot zout en koud(!) water, ga ik daarom naargeestig op zoek naar een andere (en betere) oplossing. Pas als ik de vlek na twee keer wassen en het zorgvuldig bestuderen van het laken niet meer kan vinden, besluit ik mijn zoektocht te staken. Opgelucht haal ik adem. Ik ben weer een beetje wijzer. De Bed & Breakfast wordt steeds een beetje beter. En voor gasten, die nog op zoek zijn naar hun volgende vakantiebestemming, hebben we altijd een gepaste oplossing. Bij ons is er namelijk nog steeds plek.