Na het strijken van de laatste, net gewassen, kussensloop, trek ik de stekker van het strijkijzer tevreden uit het stopcontact. Na bijna twaalf uur non-stop aan het werk te zijn geweest, staat er nog slechts één taak op mijn lijstje: het schrijven van mijn wekelijkse verslag voor Spanje Vandaag. Omdat ik bijna niet meer op mijn benen kan staan besluit ik de laptop beneden uit kantoor te halen en lekker onder de warme dekens te kruipen. De gasten, die vanochtend allemaal vertrokken zijn, zijn inmiddels alweer thuis of op hun volgende plaats van bestemming. Het huis is leeg en het vooruitzicht van een ochtend lang uitslapen, voelt inmiddels als een zeldzame luxe.
Want hoe goed de rol van B&B-eigenaar (en alle aspecten die daarbij komen kijken) ook bevalt – af en toe een dag helemaal niets te hóéven doen is ook heel fijn. Vooral wanneer de wat koudere, deels natte, winter heeft plaatsgemaakt voor de lente. De weersvoorspellingen er goed uitzien. En de kersenbloesem, die ieder jaar weer meer wandelaars naar de vallei trekt, volgens Pego I Les Valls en de gemeente Vall de Gallinera officieel begonnen is. Fijn. Eindelijk kan ik dat onze vele, potentieel toekomstige gasten, die de vallei speciaal vanwege deze bloesem besluiten te bezoeken, aan de telefoon vertellen. Maar waar ik deze week nog helemaal geen tijd heb gehad om dit natuurschoon met eigen ogen te aanschouwen, konden mijn gasten dat gelukkig al wel. “Het ziet er iedere dag weer een beetje mooier uit”, vertellen ze mij, na het maken van de zoveelste lange wandeling, opnieuw met een grote lach op hun gezicht. Ik geloof hen op hun woord en waardeer de gemaakte foto’s, die zij mij even later via WhatsApp toesturen, zeer.
Maar omdat ik de batterij van mijn computer langzaam leeg zie lopen en ook de woorden allesbehalve willen stromen, besluit ik dat het tijd wordt om langzaam een einde aan mijn werkdag te breien. Ik ben morgen vrij. Er checkt niemand uit of in. Het huis is aan kant. En de zon? Ik twijfel er niet aan dat deze schijnt. Als mijn lichaam het – na een goede nachtrust – morgen toelaat, ga ik wandelen. Door drukte, ziekte, kou en regen is het al weer lang geleden dat ik dat heb gedaan. Te lang. En omdat de meeste van mijn gasten graag zoveel mogelijk uit een vaak kort verblijf (van één à twee dagen) proberen te halen, besluit ik dat ik het beste in hun voetsporen kan treden. Een route die niet alleen langs de kersenbomen, maar ook naar de beroemde Foradà, leidt is ideaal. Een route die ik, met behulp van Wikiloc, nog een dag later weer kan delen met de volgende gasten. Het seizoen van de kersenbloesem is immers aangevangen. Hoog tijd om er ook zelf even van te gaan genieten.