Hoewel we normaal gesproken voornamelijk Spaanse gasten mogen ontvangen, verbleven er in september en oktober juist opvallend veel buitenlandse gasten bij ons. Onder wie natuurlijk ook verschillende Nederlanders. Stellen die bewust voor de afwisseling tussen stad (Alicante of Valencia), strand (Gandia, Dénia, Calpe of Moraira) en natuur (bij ons in Vall de Gallinera) kozen. En waar we al enorm fan waren van de Spaanse gasten, kunnen we nu met een gerust hart zeggen dat ook de Nederlanders hele lieve, gezellige en fijne gasten zijn. Gelukkig! Want naast de Spanjaarden (die vaak uit de regio Valencia komen), verwacht ik dat er in de toekomst steeds meer Nederlanders deze kant op komen. Niet alleen voor een vakantie maar vooral ook met het idee om – vroeger of later – ook zelf (gedeeltelijk of helemaal) naar Spanje te verhuizen.
En hoewel sommigen dat laatste, doordat ze nog een aantal jaren moeten werken, nog even voor zich uit willen schuiven, zijn er anderen die het in ieder geval wel al leuk vinden om alvast hier en daar wat te gaan bekijken. Wat staat er precies te koop? Woon je liever in een dorp, een stad of er juist helemaal buiten? Dichtbij het strand of het vliegveld? Ben je op zoek naar een groot huis om zelf ook een Bed & Breakfast te gaan beginnen of ga je lekker genieten van een welverdiend pensioen?
Dat het proces van bezichtigen er in Spanje net een beetje anders aan toe gaat dan in Nederland, hebben de meesten wel al snel door. “De makelaar knuffelde ons uitgebreid bij de ontmoeting!”, roept een van onze gasten verbaasd bij terugkomst. “Is dat normaal hier?” Ik schud mijn hoofd. Hoewel mijn hand vaak ongeschud in de lucht blijft hangen omdat de meeste Spanjaarden elkaar (en dus ook mij) met twee kussen begroeten, heb ik dat nog nooit meegemaakt. Maar het verbaasd mij helemaal niets. “In Nederland zorgen de makelaars bij de verkoop van een huis er altijd voor dat alles tot in de puntjes verzorgd is”, gaat ze verder. Ik begrijp haar direct. Mijn vader, die zelf makelaar was, vertelde mij bij de verkoop van mijn eigen huis lang geleden precies hoe ik het huis tijdens een bezichtiging het beste kon presenteren. In Spanje gebeurt dat doorgaans niet. “Één van de badkamers stond vol met poetsspullen. Het leek wel een opslagkast in plaats van een badkamer!”, gaat ze verder.
Ik knik. Heel herkenbaar. Want waar we in Nederland ons huis liever zo leeg en “clean” mogelijk presenteren, staan er in sommige Spaanse huishoudens soms wel vijf verschillende tafels met bijpassende stoelen in de woonkamer gepropt. Hartstikke fijn als je het huis met inboedel en al koopt, de kwaliteit van het meubilair over het algemeen uitstekend is en je toevallig nog een compleet nieuwe Bed & Breakfast te vullen hebt. Maar iets minder als je je eigen inboedel het liefst compleet uit Nederland wilt laten overkomen. Terwijl de gasten enthousiast over de bezichtiging vertellen, denk ik terug aan de tijd dat wij zelf ook nog in Spanje aan het bezichtigen waren. Nu wij, op 20 oktober 2024, net ons éénjarig jubileum hebben mogen vieren, lijkt dat alweer te lang geleden. Een ander leven. Want zes jaar is lang. Op sommige moment te lang – met name als je niet kunt wachten om je nieuwe droom te realiseren.