Augustus is bijna voorbij. Hoewel we uitstekend gedraaid hebben, kunnen we niet ontkennen dat we tegelijkertijd vol verlangen uitkijken naar het einde van de maand. En niet alleen wij. Ook de andere B&B- en restauranteigenaren zijn toe aan vakantie. Voordat Noëlle op vier september opnieuw naar Zwitserland vliegt (haar Zwitserse baas heeft zonder haar ook een zwaar zomerseizoen gehad), gaan we drie dagen dicht. Om schoon te maken, even zelf te genieten van het zwembad en – het allerbelangrijkste – om weer even op te laden.
Want met een bezettingsgraad van 87% hebben we een nieuw record neergezet. Een prestatie waar we – van de ene kant – heel trots op zijn, maar waarvan we – aan de andere kant – ook hadden gehoopt dat het nog dichter tegen de 100% aan zou zitten. Dat dit uiteindelijk niet helemaal gelukt is, is deels niet eens onze fout. Want hoe meer boekingen er zijn, hoe meer er mis kan gaan. Zo zaten wij op donderdag (vlak voor Maria-Tenhemelopneming dat dit jaar op vrijdag viel) om half acht ’s avonds nog op twee kamers te wachten. Vlak nadat ik ze een berichtje had gestuurd met de vraag hoe laat ze verwachtten aan te komen, ging de telefoon. De eerste kamer had zich vergist. “Vandaag?! Ik heb een reservering voor morgen gemaakt!” Terwijl ik de betreffende boeking – die de gast zelf via Booking.com had gemaakt – nog een keer controleer, vertel ik hem het slechte nieuws. De reservering staat echt op donderdag. “We hadden ons er zo op verheugd! Kan ik niet morgen komen?” Ik moet hem teleurstellen. “Nee. Volgeboekt.” Terwijl ik een streep door deze reservering zet, zie ik dat ik – gedurende dit korte telefoontje – een gemiste oproep heb gehad. Ik ben niet verbaasd. Het is de andere kamer. Ook zij verkeerden in de veronderstelling dat zij voor vrijdag en zaterdag geboekt hadden in plaats van donderdag en vrijdag. Opnieuw Booking.com. En opnieuw dus hun eigen fout. En niet de onze. Gelukkig. Want anders had ik een groter probleem gehad dan twee lege kamers op een donderdagavond – nadat ik al eerder een aantal gasten ‘nee’ had moeten verkopen.
Hoewel het wel heel toevallig is dat zoiets – dat nog nooit eerder gebeurd is – op donderdag ineens twéé keer gebeurt, nemen we ons verlies. Om een week later vervolgens opnieuw een tegenvaller te incasseren. Ook op donderdag. En opnieuw met een gast die via Booking.com heeft gereserveerd. Dit maal heeft de gast geen enkel idee dat er een boeking gemaakt is. “Is het in Cádiz?”, vraagt ze via de telefoon. “Nee, in de provincie Alicante”, antwoord ik. “Ik heb alleen een hele tijd geleden een reservering gemaakt bij een hotel in Cádiz, maar dat heb ik ruim op tijd geannuleerd”, gaat ze verder. Terwijl ze inlogt om haar Booking.com-account voor de zekerheid te controleren, wacht ik geduldig af. “Ik heb geen enkele boeking in mijn account staan”, verzekert ze mij. En ik geloof haar. Ze klinkt oprecht. “Ik zal contact opnemen met Booking.com“, vertel ik haar. “Want op dit moment gebruikt iemand jouw naam en telefoonnummer.” Ze vraagt mij om haar op de hoogte te houden en ik hang op. Omdat ik de reservering niet kan annuleren (en de gast mijn annuleringsverzoek natuurlijk niet kan accepteren), kan ik de boeking niet uit mijn kalender verwijderen. Pas om 00:00 mag ik de gast bij Booking.com als ‘niet verschenen’ aangeven en wordt hij automatisch geannuleerd. Omdat ik de kamer graag wel nog voor vrijdag en zaterdag zou willen verhuren, plaats ik de boeking daarom direct op de passeerstrook. Hoewel de kans bestaat dat de nepgast(?) ’s avonds nog komt opdagen, neem ik het risico. Ik geef de kamer vrij. Deze gast heeft immers een verkeerd telefoonnummer opgegeven, niet voor de uiterlijke inchecktijd ingecheckt en geen enkel contact met ons gezocht. Gelukkig gaat het goed. Er verschijnt niemand meer aan de deur en om middernacht verstuur ik direct het annuleringsverzoek.
Ook deze gemiste nacht nemen we voor lief. We hebben immers nog vier andere verblijvende kamers die de volgende ochtend willen ontbijten. Hoewel we gedurende de koffie praten over de maatregelen die we eventueel zouden kunnen nemen om dergelijke zaken in de toekomst te voorkomen, laten we ons er niet door uit het veld slaan. Zulke dingen gebeuren. We leren ervan. En we gaan verder. De verblijvende gasten geven ons opnieuw energie. En dat is maar goed ook. Want in augustus kunnen we alle energie die we krijgen dubbel en dwars gebruiken.