Halverwege staat een van de gasten ineens stil. Abrupt draait ze zich om. Ik sta net op het punt om de tafel na het ontbijt af te ruimen, als zij mij heel vriendelijk het volgende vraagt: “Wil je dat we even helpen met afruimen?” Verbaasd kijk ik haar aan. “Nee, natuurlijk niet!” Ik schrik er even van. Ik ben blij dat de gasten zich thuis voelen, maar om ze nu met een stapeltje vuile borden de weg naar de keuken te wijzen gaat mij te ver. “Jullie hebben vakantie!”, roep ik in plaats daarvan.
Terwijl ik het ontbijtbuffet verder alleen af- en opruim, maken de gasten zich klaar om de omgeving te gaan verkennen. Het is zaterdagochtend en dit uiterst vriendelijke stel uit Elche, heeft het rijk nog even voor zich alleen. De meeste gasten, die net als ook dit stel vaak uit de autonome regio Valencia afkomstig zijn, komen namelijk pas op zaterdag. Dan hoeven ze niet te werken en kunnen ze op tijd inchecken. Als de gasten vertrokken zijn en het huis weer even leeg is, loop ik met de reservesleutel naar hun kamer. Het opfrissen ervan kost mij nog geen tien minuten tijd. Het bed is al zo goed als opgemaakt, de badkamer toont nauwelijks gebruikerssporen en op het bijvullen van het water en het verwisselen van de waterglazen na, is de kamer zo goed als klaar.
Dat onze gasten in principe altijd zo vriendelijk, beleefd en netjes zijn, maakt mijn werk een stuk gemakkelijker. Maar dat zij soms té beleefd zijn, vind ik jammer. Vooral als het iemand ervan weerhoudt om alle vragen die ze hadden willen stellen ook daadwerkelijk te stellen. Wil je weten of wij een föhn op de kamer hebben? Of je je eigen zwembadhanddoeken moet meenemen? Bij welk restaurant je het beste kunt reserveren? Welke wandelroute aan jouw wensen voldoet? Ik ben niet altijd aanwezig, maar ik ben wel altijd bereikbaar. Onze werktelefoon staat nooit op stil en is altijd binnen handbereik. Ik ben er om het verblijf van onze gasten zo gemakkelijk en aangenaam mogelijk te maken.
Want ik geloof oprecht dat wat je geeft, je ook weer terugkrijgt. Een tevreden gast is goud waard. Een goede recensie. Een nieuwe boeking. Of een stevige knuffel bij het afscheid. Met iedere nieuwe gast, gaat het steeds een beetje beter. Niet alleen zij, maar ook ik voel me inmiddels helemaal thuis met al deze ‘vreemden’ in huis. Het duurt niet lang of het zijn geen vreemden meer. Het ideaal? Wellicht is dat voor iedereen anders. Maar voor mij is dat de gast die keer op keer terugkeert. Die dadelijk blind de weg door ons huis weet te vinden. Die ongegeneerd in zijn/haar pyjama aan het ontbijt verschijnt. En misschien op het punt staat om zijn eigen bord gedachteloos in onze vaatwasser te plaatsen. Maar daar trek ik dan ook de grens. Zij betalen ons tenslotte voor het leveren van een service. Eentje die ik met alle liefde verleen. Onze Bed & Breakfast is wellicht een “home away from home”, zoals een van de gasten recent op Booking.Com schreef. Maar het is er wel één waarbij de afwas gewoon door ons wordt gedaan. Het is tenslotte vakantie. Geniet lekker van een drankje bij het zwembad. Want dat is eigenlijk het enige dat ik van onze gasten verlang.