Nederlands

In de hoek van de kamer wordt er driftig getikt. De jongste zit, zoals ze vanochtend al had aangekondigd, aan tafel. Haar hoofd verdwijnt nog net niet in het scherm. Terwijl ik na een wandeling voor de televisie ben neergeploft en mijn gebruikelijke geroosterde boterhammen met kruidenboter naar binnen schuif, gaat zij volkomen op in haar werk.

Met een zucht bladert ze door haar map met pasjes en reikt mij die van haar zorgverzekering aan. Met een klap valt vervolgens het portier dicht. Ik volg haar voorbeeld en stap ook uit de auto. Ik zet het pasje op de voorruit en doe een verwoede poging om het ijs te verwijderen. Het is acht uur ’s ochtends, donker en koud. Dat het zou kunnen vriezen…